3. Strategie
Kafka. De Monk. Daringman. Le Coq. Om een écht impact te creëren, was het cruciaal de Brusseleirs en hun favoriete cafés te begrijpen. Al snel werd ons duidelijk dat dit stuk voor stuk ultieme love brands waren, van onschatbare waarde voor de Brusselse communities. Om de moeilijke situatie van deze iconen naar buiten te brengen en hun publiek te raken, was het nodig de traditionele perceptie van een crowdfunding als een anonieme en transactionele geldophaling grondig om te gooien en een emotioneel verhaal te vertellen.
Deze shift uitte zich in 4 fundamentele disrupties:
1. Van ontastbaar naar echt
Terwijl een donatie aan een doorsnee crowdfunding in het beste geval leidt tot een stijgende teller op een website, wilden we bij Zuur elke unieke donateur bedanken en belonen voor hun bijdrage. We wilden een gevoel van trots en samenhorigheid creëren die Brusselse communities weer bijeenbracht. Daarom ontwikkelden we een écht bier, even zuur als de situatie. Ook nodigden we elke schenker uit op Soirée Zuur, een feestelijke heropeningsavond waar iedereen zijn/haar exclusieve Zuur-exemplaar in ontvangst kon nemen (en opdrinken 😏).
2. Van rationeel naar emotioneel
In plaats van rationele argumenten te gebruiken, was het bij ZUUR cruciaal in te spelen op de emotionele connectie tussen Brusselaars en hun favoriete cafés. We legden de nadruk op het gevoel dat we allemaal deelden bij hun gesloten deuren en lege glazen: zuur.
3. Van massa naar persoonlijk
Aangezien we te maken hadden met een hyper-lokaal doelpubliek, verschillend voor elk deelnemend café, was het belangrijk ook de communicatie en donaties persoonlijk te maken. Dankzij efficiënt en specifiek mediagebruik kreeg ons publiek enkel boodschappen te zien van hun welgekende cafébazen en konden ze ook rechtstreeks aan hen doneren. Op die manier konden bijvoorbeeld Monk-gangers De Monk steunen, terwijl Kafka-liefhebbers hun donatie tot de Kafka konden richten.
4. Van transactie naar community
Zuur draaide niet om anonieme donaties, maar het actief heropbouwen van communities. Daarom stopte de crowdfunding niet bij een donatie, maar was dit slechts het beginpunt van het opnieuw samenbrengen van de Brusseleirs die elkaar door de vele lockdowns al te lang moesten missen.
|